Fosforan paszowy jednowapniowy 1 tona

Fosforan paszowy jednowapniowy – źródło wapnia i fosforu w mieszankach paszowych.

Fosforan paszowy jednowapniowy – źródło wapnia i fosforu w mieszankach paszowych.

Wapń jest składnikiem budulcowym kośćca i zębów ( 99% całej jego zawartości w organizmie), stąd jego niedobór skutkuje
u młodych zwierząt zahamowaniem wzrostu  i wystąpieniem krzywicy, zaś u dorosłych osłabieniem i łamliwością kości
( osteomalacja ). Fosfor jest drugim po wapnie składnikiem budulcowym kości, ponadto bierze udział w wielu ważnych przemianach biochemicznych.
Fosforan paszowy jednowapniowy jest bardzo ważnym komponentem paszowym, gwarantującym zdrowie Twojego stada. Stanowi uzupełnienie paszy o niezbędne składniki dla prawidłowego rozwoju: fosfor i wapń. Warto pamiętać, że brak powyższych składników skutkuje częstymi zachorowaniami, zahamowaniem wzrostu, łamliwością kości, osteoporozą.
Fosforan paszowy pozwala zapobiegać różnym  chorobom zwierząt.  Dzięki swoim właściwościom pozytywnie wpływa
na budulec kośćca i zębów.

Opakowanie: 1t

Odpowiednio dobrana dieta to podstawa utrzymania dobrostanu zwierząt na właściwym poziomie. Dotyczy to w szczególności zwierząt, których produkty są przeznaczone do spożycia. Warto pamiętać, że pasza dla kur to nie tylko komponenty roślinne, ale również cenne dodatki, które pozytywnie wpływają na zdrowotność. Doskonałym przykładem jest fosforan paszowy jednowapniowy.

Czym jest fosforan paszowy jednowapniowy?

Fosforan paszowy jednowapniowy to składnik bardzo cenny dla hodowców drobiu. Powstaje w wyniku reakcji wapnia (pochodzącego z naturalnych źródeł) z kwasem fosforowym. Jest to dodatek niezwykle istotny w żywieniu kur, zwłaszcza w przypadku okresu intensywnej produkcji jaj, kiedy to zwierzęta są szczególnie narażone na występowanie niedoborów wapnia i fosforu. Mieszanki pełnoporcjowe często zawierają dodatek fosforanu w swoim składzie, ale nie wszystkie. Jeśli kupujesz gotową mieszankę, zawsze dokładnie analizuj skład paszy. Zwracaj uwagę nie tylko na obecność poszczególnych składników, ale także ich formę. Gotowe mieszanki paszowe zawsze kupuj ze sprawdzonego źródła, w którym otrzymujesz rzetelną informację na temat składu produktu.

Jak wygląda fosforan paszowy?

Najczęściej występuje on w formie drobno zmielonego, białego proszku. Cechuje się niską rozpuszczalnością w wodzie, dlatego nie uzupełnimy tego składnika, stosując jako dodatek do poidła.

Fosforan paszowy – jakie pełni funkcje w żywieniu?

Składnik ten jest powszechnie stosowany w żywieniu kur. Zapewnia odpowiednią podaż wapnia i fosforu, skutecznie przeciwdziałając występowaniu niedoboru tych składników w organizmie zwierząt. Fosforan paszowy powinien być stosowany jako dodatek w odpowiednio dobranej dawce. Najlepszą formą podawania fosforanu paszowego jest dodanie go do mieszanki paszowej, w celu zoptymalizowania zawartości wapnia i fosforu w codziennej diecie kur. Zalecana koncentracja tego składnika w diecie kur zmienia się w zależności od tego, w jakim wieku są zwierzęta i czy znajdują się w fazie intensywnej produkcji jaj. Nawet tymczasowy niedobór może nieść za sobą nieodwracalne skutki.

Znaczenie wapnia w żywieniu drobiu

Wapń jest kluczowym elementem budulcowym kości i zębów, dlatego skutki niedoboru są groźne dla zwierząt. Skutki zbyt małej ilości wapnia w diecie są zróżnicowane, począwszy od gorszej jakości skorupki jaja, a na poważnych problemach zdrowotnych kończąc. Za mała ilość wapnia w codziennej diecie kur może prowadzić do osłabienia i łamliwości kości. W przypadku zwierząt młodych, które szybko i intensywnie się rozwijają, może dochodzić do zahamowania wzrostu i wszelkiego rodzaju deformacji kości. Ważne jest zatem, aby wapń dostarczać kurom w każdym wieku.

Znaczenie fosforu w żywieniu drobiu

Choć budowa kości zwykle kojarzy nam się z wapniem, równie ważnym składnikiem jest fosfor. Bierze od udział także w wielu przemianach biochemicznych, jak element kwasów nukleinowych oraz ATP.

Jak stosować fosforan jednowapniowy?

Fosforan jednowapniowy jest często występującym składnikiem w gotowych mieszankach paszowych, dlatego zawsze należy się upewnić, czy nie występuje on już w diecie zwierząt w wystarczającej ilości. Jeśli jest on potrzebny i decydujemy się na dodatek fosforanu, dawka powinna być ściśle dostosowana do potrzeb pokarmowych zwierząt. Warto skonsultować ilość fosforanu paszowego z lekarzem weterynarii zajmującym się danym stadem lub specjalistą ds. żywienia. Fosforan ze względu na swoje właściwości i strukturę, najlepiej podawać w paszach wilgotnych lub granulowanych. Pozwoli to na lepszą kontrolę nad tym, ile składnika jest pobierane przez kury. Dodawany “luzem” do karmników może osiadać na dnie, skąd nie będzie dobrze pobierany.

Metabolizm wapnia i fosforu – zachowaj równowagę

Fosforan paszowy to dodatek, a nie jeden z podstawowych komponentów. Jeśli u zwierząt pojawiają się niepokojące objawy (np. krzywice) mimo wysokiej zawartości wapnia i fosforu w diecie, należy dokładnie obliczyć zapotrzebowanie zwierząt i porównać je z ilością dostarczanych składników. Deformacje kości mogą być bowiem skutkiem nie tylko niedoboru, ale również nadmiaru tych składników. Wobec tego zwiększanie dawki wapnia i fosforu w diecie kur “w ciemno” może skutkować znacznym pogorszeniem stanu zdrowia całego stada. Trzeba pamiętać, że zarówno niedobór, jak i nadmiar jest szkodliwy dla zwierząt i dotyczy to większości składników odżywczych.

Naturalne źródła wapnia i fosforu

Żywienie kur zwykle kojarzy nam się z podstawowymi komponentami roślinnymi, takimi jak ziarna zbóż i inne powszechnie stosowane nasiona. W komponentach tych wapń i fosfor nie występują w odpowiedniej ilości, stąd konieczność (zwłaszcza w fazie intensywnego wzrostu i wzmożonej produkcji jaj) dodawania składników, uzupełniających wapń i fosfor w diecie. Patrząc na zawartość wapnia i fosforu w składnikach roślinnych można mieć mylne wrażenie, że pokrywają one zapotrzebowanie drobiu. Nie występują one jednak w postaci dobrze przyswajalnej, często mają formę niedostępną dla ptaków.

Wśród naturalnych dodatków możemy wymienić kredę pastewną, jak i wapń pozyskiwany ze zmielonych skorup jaj lub ostryg. Różne dodatki paszowe cechują się różnorodną przyswajalnością, na co też należy zwrócić uwagę. Przyswajalność dodatków zależy m.in. od ich składu chemicznego, właściwości fizykochemicznych, a także struktury np. stopnia zmielenia.

Fosforan jednowapniowy – czy są przeciwwskazania?

Wiemy już jak cennym dodatkiem jest fosforan paszowy, ale tak jak w przypadku wszystkich składników, mogą pojawić się przeciwwskazania do stosowania go w żywieniu zwierząt. Fosforan paszowy zawiera wapń i fosfor o wysokiej koncentracji, dlatego nie będzie on odpowiedni dla zwierząt ze schorzeniami nerek. W takiej sytuacji niezwłoczna jest konsultacja ze specjalistą, gdyż nawet nieduży nadmiar tych składników może nieść za sobą negatywne skutki dla zdrowia. W suplementacji wapniem i fosforem ważne jest również zachowanie właściwych proporcji. Nadmiar fosforu może zaburzać wchłanianie i metabolizm wapnia, prowadząc do problemów ze zdrowiem kości i zębów. I tutaj sytuacja znów się zapętla, gdyż po raz kolejny problemy z kośćmi nie muszą być objawem niedoboru.

Dawkowanie w paszy – jak dobrać odpowiednią ilość?

Podkreślaliśmy wielokrotnie, jak szkodliwy jest niedobór i nadmiar wapnia i fosforu. Jak zatem dobrać dawkę, aby pokrywała zapotrzebowanie na te składniki i nie ryzykować nadmiarem? Jak już wspominaliśmy, dobrym rozwiązaniem będzie zawsze konsultacja ze specjalistą. Doświadczeni hodowcy drobiu zwykle mają odpowiednią wiedzę, aby samodzielnie ułożyć dawkę, ale zawsze warto zasięgnąć opinii z drugiej ręki np. lekarza weterynarii lub żywieniowca.

Przy ustalaniu dawki pod uwagę trzeba wziąć:

• Gatunek zwierzęcia – w tym przypadku istotna może być nawet rasa kur. Poszczególne rasy różnią się między sobą pokrojem, masą ciała, tempem wzrostu i wieloma innymi cechami, które mogą mieć wpływ na zapotrzebowanie na poszczególne składniki odżywcze.
• Wiek – inne wymagania mają kurczęta, inne dorosłe osobniki, a jeszcze inne starsze kury. Wiek odgrywa ważną rolę w ustalaniu ilości i jakości paszy.
• Stan zdrowia – w zależności od stanu zdrowia występuje zróżnicowane zapotrzebowanie. W niektórych przypadkach będzie ono zintensyfikowane, w innych konieczne jest ograniczenie pewnych składników odżywczych.
• Produkcyjność – w czasie intensywnej produkcji jaj zapotrzebowanie na wapń i fosfor jest większe. Jakość paszy ma bezpośredni wpływ na jakość jajek.

Fosforan jednowapniowy paszowy a kreda pastewna

Produkty te to dwa odrębne dodatki, dlatego błędne jest używanie ich jako synonimów.  Fosforan jednowapniowy jest źródłem fosforu (P) i wapnia (Ca). Zazwyczaj zawiera około 18% fosforu i 22% wapnia. Fosfor w formie fosforanu jednowapniowego jest dobrze przyswajalny przez zwierzęta, co czyni go efektywnym źródłem tego pierwiastka w diecie.

Kreda pastewna to natomiast głównie węglan wapnia, który zawiera około 38-40% tego składnika. Kreda pastewna jest stosowana głównie jako źródło wapnia, który jest niezbędny dla budowy kości i zębów, funkcjonowania mięśni, krzepnięcia krwi oraz innych procesów metabolicznych. Kreda pastewna jest stosowana głównie jako źródło wapnia, który jest niezbędny dla budowy kości i zębów, funkcjonowania mięśni, krzepnięcia krwi oraz innych procesów metabolicznych.

Fosforan czy kreda – co wybrać?

Ze względu na to, że dodatki te znacznie różnią się pod względem składu i formy pierwiastków, należy traktować je jako odrębne komponenty paszowe. Nie są one swoimi zamiennikami i zastosowanie zależy od indywidualnych wymagań żywieniowych danego stada drobiu. Warto wziąć pod uwagę inne źródła wapnia i fosforu w paszy. Jeśli w mieszance już występuje wysoka zawartość fosforu, a konieczny jest dodatek wapnia – kreda pastewna będzie dobrym rozwiązaniem. Jeśli jednak konieczne jest uzupełnienie fosforu, rozwiązaniem będzie fosforan paszowy. Trzeba pamiętać, że kluczowe jest uzyskanie odpowiedniej równowagi pomiędzy zawartością wapnia (Ca) i fosforu (P) w paszy.

Co oprócz fosforanu?

Fosforan paszowy i kreda pastewna to nie jedyne dodatki paszowe, które mogą okazać się niezbędne w codziennym żywieniu drobiu. Bardzo ważne jest pokrycie zapotrzebowania zwierząt także na pozostałe mikroelementy i makroelementy, a także witaminy. Jeśli składniki pochodzenia roślinnego nie pokrywają wymagań żywieniowych stada, konieczne będzie zastosowanie dodatków paszowych. Kluczowe jest zatem bieżące monitorowanie stanu zdrowia stada i reagowanie, kiedy pojawiają się jakiekolwiek niepokojące objawy niedoborów składników odżywczych. Niektóre niedobory można rozpoznać już na pierwszy rzut oka, inne wymagają dokładniejszej analizy. Dobra pasza, odpowiednio dobrane składniki odżywcze i dostęp to świeżej wody to najlepsza profilaktyka stada. Jeśli masz wątpliwości lub mimo odpowiednio dobranych składników, kury nadal nie są w dobrej kondycji – może to oznaczać problemy zdrowotne np. infekcje bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze. Pamiętaj o regularnych zabiegach profilaktycznych i kontroli lekarza weterynarii.